შაბათს „რუსთავი 2“-ის ეთერში გავიდა სიუჟეტი ხელისუფლების მაღალჩინოსნების ფეშენებელური სახლების შესახებ, რომლებიც „ოცნების“ ყოფილმა და ახლანდელმა ჩინოვნიკებმა 2012 წლის შემდეგ აიშენეს, ანუ იმ პერიოდში, როდესაც „ქართული ოცნება“ ხელისუფლებაში მოვიდა.
კვირას „რუსთავი 2“-მა ვანო მერაბიშვილთან ციხეში ჩაწერილი ინტერვიუც გაავრცელა. ამ თემებზე „ახალი თაობა“ პოლიტოლოგ სოსო ცინცაძეს ესაუბრა:
_ ბატონო სოსო „რუსთავი 2“-ზე გავიდან სიუჟეტი ხელისუფლების მაღალჩინოსნების ფეშენებელურ სახლებზე, რომლებიც მათ 2012 წლის შემდეგ აიშენეს. არის თუ არა კორუფციის ნიშნები და ხომ არ გადაიყოლებს ასეთი ფაქტები „ოცნებას“?
_ გადაყოლებით არ გადაიყოლებს. მიჭირს განვაცხადო, რომ ეს კორუფციით ნაშოვი ფულია. არ არის გამორიცხული, რომ ვთქვათ ივანიშვილმა აჩუქა. ცნობილია, რომ ივანიშვილმა რამდენიმე მინისტრს აჩუქა ბინა. ვიცი ერთი შემთხვევა, არ მინდა გვარი დავასახელო, უკვე აღარ არის ივანიშვილთან, რომელსაც ბრწყინვალე ბინა უყიდეს და დღეს ის დაკეტილია.
ნებისმიერ შემთხვევაში, თუნდაც ლატარიაში მოგებული ფულით აეშენებინათ, ეს ძალიან დიდი დარტყმაა ხელისუფლების პრესტიჟზე. როდესაც მოკლე პერიოდში ჩინოვნიკები მდიდრდებიან, ეს ყოველთვის ეჭვის საბაბს იძლევა. გახსოვთ, სააკაშვილი როგორ უფრიალებდა საირმის მთაზე აშენებულ სახლებზე დოკუმენტებს, იქ სულ 2-3 სახლი იყო _ უშიშროების მინისტრისა და მისი მოადგილის. დღეს გაცილებით მეტია ასეთი სასახლეები.
რიგითი ადამიანები ვხედავთ ადამიანებს, რომლებიც ზამთრის მოახლოებას ვერ ხვდებიან სათანადოდ. ვიღაც ფარდულში ცხოვრობს, ვიღაცა ფარეხში, ან ქუჩაში მოუწევთ ღამის გათევა.
_ ხელისუფლება საუბრობს სიღარიბის დაძლევაზე, ამ ფონზე რამდენად მორალურია ასეთი სახლები?
_ არ არის მორალური. ელემენტარულად რითი გვჯობს სამხრეთ ამერიკის პრეზიდენტები, რომლებიც ისევ იქ ცხოვრობენ, სადაც პრეზიდენტობისას ცხოვრობდნენ. ღატაკ ქვეყანაში დაუწერელი კანონია, რომ ხელისუფლების წარმომადგენლებმა ფუფუნებით არ უნდა იკეკლუცონ და არ უნდა გააღიზიანონს ღარიბი მოსახლეობა. თუნდაც, ფული წესიერი გზით იყოს მოპოვებული.
ჩინოვნიკს მოსახლეობა ირჩევს იმისთვის, რომ ხალხის ცხოვრება გააუმჯობესოს, მაგრამ ისინი თურმე საკუთარ ცხოვრებას აუმჯობესებენ. ჩვენთან ნდობის ინსტიტუტი არ მუშაობს. ჩვენთან სახელმწიფო მოხელეს ფეხებზე ჰკიდია, მისდამი ნდობა არის თუ არა მოსახლეობის მხრიდან. მისი ორიენტირი არის ერთი პიროვნება, მთავრობა ან მისი უშუალო უფროსი. მთავარია, ის ენდობოდეს.
_ სესიაშვილმა თქვა, რომ მშენებლობა 2009 წელს დაიწყო, თავდაცვის სამინისტრომ იზორიაზე თქვა, რომ კრედიტებით იყიდა.
_ მე თვითონ მემკვიდრეობით მიღებული მაქვს პატარა აგარაკი ქალაქგარეთ და ვიცი, რა ღირს მისი რემონტი და შენახვა. სესიაშვილის და ზოგიერთი სხვის სახლი 3-4 მილიონი ლარი ღირს. რა კრედიტი აქვთ ასეთი აღებული?! გარდა ამისა, ბანკები კრედიტებს ყაჩაღური პროცენტით იძლევიან, მაგათ შეღავათიანი პროცენტით აქვთ აღებული. კი ბატონო, პრეზიდენტი ობამა დღესაც იხდის პროცენტს, მაგრამ იქ 5%-ია, ჩვენთან კი ლამის 30%-მდეა.
გარდა მაგისა, რატომ არიან დარწმუნებულები, რომ მომავალ არჩევნებშიც მაღალი ხელფასს აიღებენ, რა გარანტია აქვთ, რომ ისევ გაიმარჯვებენ არჩევნებში?!
_ განცხადებებისას გულწრფელები არ არიან?
_ არაგულწრფელად მეჩვენება მათი განცხადებები. ან რაში სჭირდებათ ამხელა სახლები. ძიძიგურს ბევრი შვილი ჰყავს, მაგრამ ყველა ასეთი მრავალშვილიანი ოჯახია?! გარდა ამისა, მე-17 საუკუნეში ხომ არ ვცხოვრობთ, რომ ყველა ერთ სახლში ცხოვრობდეს. დღევანდელ საქართველოში 3 რძალი მესამე დღეს ერთმანეთს თმებით დაითრევს. ამიტომ ეს უბრალოდ გაუგებარია.
ეს არის სიმდიდრის შექმნა, კაპიტალდაბანდება. ზოგიერთს 6-7 ბინა აქვს. სამომავლოდ გაუჭირდებათ და გაყიდიან. ღატაკ ქვეყნებში მორალური დაუწერელი კანონები მოქმედებს. დასავლეთის განვითარებულ ქვეყნებში სხვა კანონებია და ღატაკ ქვეყნებში სხვა. როგორ ხასიათზე დადგება უსახლკარო ადამიანი, რომ გაივლის და 3 სართულიან სახლს დაინახავს. ზოგი ისევ ივანიშვილს ჩამოკიდებს კისერზე მკვდარ კატად, რომ აი, რა ხალხი მოიყვანე. ივანიშვილი რომ არა, ჩვენი პარლამენტარების 99% საკუთარი ყურებივით ვერ დაინახავდა საკუთარ თავს პარლამენტში.
_ საბოლოოდ თუ მოახდენს ეს გავლენას შედეგებზე, ვთქვათ საპარლამენტო არჩევნებისთვის?
_ თუ საპარლამენტო არჩევნების სამზადისიც ისე ჩატარდა, როგორც ახლა სალომე ზურაბიშვილის კამპანიას ატარებს მმართველი პარტია, მაშინ არანაირი საფრთხე არ ელოდება, გარდა რეპუტაციული ზიანისა. მაგრამ, როგორც გითხარით, ეს ჩვენში არ მუშაობს. არავინ არ ფიქრობს რეპუტაციაზე. ამაზე რომ ზრუნავდნენ, რაც ჩვენ ჩანაწერებში გვესმის, ვინც ფიგურირებენ თანამდებობიდან უნდა გადადგნენ. სახელმწიფო მოხელეს არ უნდა სჭირდებოდეს იმის მტკიცება, რომ პატიოსანია.
_ ვანო მერაბიშვილმა „რუსთავი 2“-თან თქვა, რომ იმედი აქვს, რომ ნაცმოძრაობა და „ევროპული საქართველო“ შეძლებენ საერთო ენის გამონახვას. აქვს მერაბიშვილს ამის რესურსი?
_ არა მგონია. ეს არის მისი სურვილი. ეს შეიძლება მისი მხრიდან კეთილ სურვილად აღვიქვათ, იმიტომ, რომ ეს იყო მისი მშობლიური პარტია და მერაბიშვილმა ცხოვრების საუკეთესო წლები ამ პარტიაში გაატარა. იქ იყო წარმატებებიც, მისი საქმიანობის კარგიც და ცუდი მხარეც იქ იყო. ამიტომ, მისთვის ეს ძნელი აღსაქმელია პიროვნულადაც და ფსიქოლოგიურადაც. გუშინდელი მისი თანაპარტიელები ერთმანეთთან დაპირისპირებულები არიან. მცდელობა ექნება, მაგრამ ამ თვალსაზრისით იმედგაცრუება ელოდება, იმდენად შორს შეტოპეს ამ პარტიებმა.
უკანასკნელი შანსი იქნებოდა, რომ საპრეზიდენტო არჩევნებზე ერთი კანდიდატი დაესახელებინათ. მაგრამ მათ ორი კანდიდატი დააყენეს და ორივეს თანაბარი პრეტენზიები აქვთ პირველი ადგილისთვის. ეს ბზარი, რომელიც არჩევნების შემდეგ გაჩნდა, ამოუვსებელ უფსკრულად იქცა.
_ მან თქვა, რომ როდესაც ციხეს დატოვებს, პოლიტიკაში ჩართვას გეგმავს. თქვენ სად ხედავთ მას, რომელ პარტიაში?
_ გააჩნია. აქვს თუ არა წყენის ფაქტორი გუშინდელ თანამებრძოლებზე – ნაციონალებზე. მე არ ვიცი ეგ. შეიძლება პირადი წყენა აქვს. ჩვენთან, საქართველოში ხომ პირადული ფაქტორია გადამწყვეტი. პირადული ფაქტორი წყვეტს ყველაფერს და არა _ სახელმწიფოებრივი ან პარტიული.
მე არ ვიცი, რომელ მხარეს არიან მისი უახლოესი მეგობრები. თანაც ალბათ ადევნებდა თვალ-ყურს, ვინ უფრო აქტიურად მოითხოვდა მის გათავაისუფლებას, თუნდაც ახლა ამ სამედიცინო საკითხებთან დაკავშირებით. ამ ყველაფერს აქვს მნიშვნელობა და ის ამ ანალიზის საფუძველზე მიიღებს გადაწყვეტილებას. მაგრამ, არა მგონია, რომ მერაბიშვილის ფაქტორი იქცეს გადამწყვეტად.
_ მან ისიც თქვა, რომ თავს მიიჩნევს პოლიტპატიმრად და ამ კონტექსტში სტრასბურის გადაწყვეტილებაც მოიშველია. ასევე თქვა, რომ მარგველაშვილს ვერ აკიდებდა მისი შეწყალების ტვირთს. სწორი იყო ეს მისი მხრიდან?
_ მერაბიშვილს არ მოუცია საფუძველი, მის გულწრფელობაში ეჭვი შევიტანოთ. გვახსოვს, რაც იყო „გაი“, პრაქტიკულად დაუჯერებელი იყო, რომ იქიდან ვინმე პატრულს შექმნიდა. მან ეს მოახერხა. დღევანდელი პატრული კი ემსგავსება „გაის“, მაგრამ პატრულის შექმნა მერაბიშვილის სახელს უკავშირდება. ხელისუფლებამ შეცდომა დაუშვა, როცა მან არამოტივირებული და არაპრაგმატული სიმკაცრე გამოაჩინა. მერაბიშვილი ხელისუფლებისთვის საშიშროებას უკვე აღარ წარმოადგენს.
ხელისუფლებისგან შეცდომა იყო ისიც, რომ ევროკონვენციის მე-18 მუხლი დაირღვა მის მიმართ, რაც ევროპულ სასამართლომ აღიარა თავის გადაწყვეტილებაში. როცა ეს მუხლი ირღვევა, ყველას აქვს უფლება, თავი პოლიტპატიმრად ჩათვალოს. ისიც სწორი იყო, როცა მერაბიშვილმა თქვა, რომ აზერბაიჯანში ასეთი პირი გაათავისუფლეს.
საკმარისი დრო გავიდა მისი პატიმრობიდან _ 6 წელი, გარდა ამისა, ჯანმრთელობის პრობლემებიც აქვს. მერაბიშვილი არ არის 18-19 წლის ბიჭი, რომ არ ჰქონდეს ჯანმრთელობის პრობლემები და იგონებდეს.
_ ფიქრობთ, რომ პრეზიდენტმა უნდა შეიწყალოს?
_ ხელისუფლებისთვის უკეთესი იქნებოდა, რომ თავად ხელისუფლება ყოფილიყო ამის ინიციატორი. დიდსულოვნება ყოველთვის ძვირად ფასობს პოლიტიკაში. ვერ ვხედავ „ოცნებიდან“ დიდსულოვნების გამოვლინებას არც ამ საკითხში და არც ზოგადად.
იაგო ნაცვლიშვილი, ახალი თაობა