გულიკო ბალაძე, ახალი თაობა
“ახალი თაობის” კითხვებს მე-8 მოწვევის პარლამენტის დეპუტატი, “ქართული ოცნების” წევრი დავით ლორთქიფანიძე პასუხობს.
– ბატონო დავით, გიორგი ვაშაძემ განაცხადა, რომ ევროკავშირის ელჩთან საუზმეზე მიწვეულ ოპოზიციას ხელისუფლებამ 110/40-ზე პროპორციით საარჩევნო სისტემა შესთავაზა, რაზეც ოპოზიცია ისევ უარს ამბობს. ამ შეთავაზებას სხვა ოპოზიციონერები არ ადასტურებენ. თქვენ რა იცით ამის თაობაზე?
– ჩემი გუნდიდან ასეთ შეთავაზებაზე ინფორმაცია არ მაქვს. ასეთი შეთავაზება რომც ყოფილიყო, 110 რატომ არ არის 100-ზე უკეთესი და რატომ არ უნდა დათანხმებულიყვნენ, 77-ს კი სჯობს, მაგრამ ეჭვი მეპარება, ეს შეთავაზება ყოფილიყო.
– თუ “ოცნებას” 110/40-ზე არ შეუთავაზებია, გიორგი ვაშაძეს რატომ უნდა მოეტყუებინა?
– უნდათ ყოველ წუთს ტელევიზიით ჩანდნენ. ამ განცხადების შემდეგ, ჟურნალისტი მივიდოდა და ჰკითხავდა, თქვენი ნათქვამი ტყუილი იყოო. ვაშაძე გაიცინებს, ირონიულ სახეს მიიღებს, და იტყვის, რა ტყუილი, კაცო, შემოგვთავაზეს, მაგრამ შემდეგ ბიძინამ თითი დაუქნია და შეცვალეს. აი, ხომ ხედავთ, როგორი არასერიოზული ხალხია. როგორ შეიძლება მაგათთან სერიოზული ლაპარაკიო. ამ ოპოზიციონერებს ყველაფერი გათვლილი აქვთ, რომ მერე აქეთ შემოგიტიონ.
ხელისუფლების დისკრედიტაციას ახდენენ. უნდათ საზოგადოება დააჯერონ, რომ ხელისუფლება მატყუარაა, გადამგდებია. შეთავაზებულია 100/50-ზე და ამაზე თუ მოხდება შეთანხმება, ამ სისტემით ჩატარდება არჩევნები. გაიძახიან, პოლიტპატიმრები გაათავისუფლეთო, პოლიტიკური ნიშნით არავის იჭერენ. უგულავა დასაჭერი იყო კი არა, მაშინაც არ უნდა გამოეშვათ, როცა გამოუშვეს.
– ოპოზიციას კიდევ აქვს პრეტენზიები, უნდათ ჩაიწეროს კანონში, რომ თუ პარტია 40%-ზე ნაკლებს მიიღებს, მაგრამ პირველ ადგილზე იქნება, მთავრობის ჩამოყალიბების უფლება არ უნდა ჰქონდეს.
– დიახ, ოპოზიციას უნდა, კანონში ჩაიწეროს, რომ პარტია, რომელიც 40%-ს მიიღებს, მთავრობა ვერ უნდა დააკომპლექტოს. მოლაპარაკებას ალტერნატია არ აქვს, მაგრამ ამ ქვეყანაში არსებობს კონსტიტუციური კანონი. ყველა კანონს აქვს თავისი მნიშვნელობა. ყველა ცვლილებას თავისი ვადა აქვს და უნდა ჩაეტიოს საკონსტიტუციო ვადებში.
– კომპრომისი თუ არის საჭირო?
– კომპომისი ორივე მხრიდან არის საჭირო. ის, რისი საშუალებაც არის, მაქსიმალურად უნდა იყოს გათვალისწინებული. დარწმუნებული ვარ, ხელისუფლება, რისი გათვალისწინებაც შეიძლება, ყველაფერს გაითვალისწინებს. ყველაფრის საკუთარ თავზე მორგება, ულტიმატუმის ენით საუბარი, მოლაპარაკება უკვე აღარ არის. დღევანდელ ოპოზიციას არ აქვს მხარდამჭერების ის რაოდენობა, რაც მათ მისცემს საშუალებას, ხელისუფლებას ულტიმატუმის ენით ელაპარაკოს.
– მათი მოთხოვნები ულტიმატუმად მიგაჩნით?
– მე ამას აღვიქვამ ულტიმატუმად. ულტიმატუმი სხვა რა არის? ამბობენ, თუ არ იქნება ასე, მაშინ ჩვენ ეს არ გვინდა; თუ არ იქნება ისე, მაშინ ჩვენ ის არ გვინდა.
პირობითად, 100 და 110 რომ უკეთესია 77-ზე, ამას მტკიცება არ უნდა. თუ მთელს ოპოზიციურ ერთობას აქვს იმის რესურსი, რომ 77 კი არა, 110 ადგილი აიღოს, შეთავაზებას რატომ არ თანხმდებიან, მაგრამ მათ შანსი არ აქვთ, გადამწყვეტი უპირატესობა მოიპოვონ.
ისინი ამბობენ, რომ არსებული საარჩევნო სისტემითაც დაამარცხებენ ხელისუფლებას. ჩემთვის აბსოლუტურად გაუგებარია, რას ემსახურება ეს ყველაფერი. თუ გარანტირებული აქვთ გამარჯვება, რას ბაქიბუქობენ?
– ხელისუფლება სადამდე დათმობს?
– ხელისუფლება, ბუნებრივია, გონივრულად იმოქმედებს. რაც არის გონიერების ფარგლებში, იმას გააკეთებს, იმოქმედებს იმ ნორმის ფარგლებში, რაც არ გამოიწვევს კანონმდებლობის რღვევასა და მოსახლეობის განწყობების რადიკალურ ცვლილებებს. ულტიმატუმების ენით საუბარი, მით უფრო, როცა მათ ზურგს არ უმაგრებს ამომრჩეველი, მისაღები არ არის. რამდენიმე ასეული ადამიანი თუ შეიკრიბება, ეს არ ნიშნავს 100 ათასობით ადამიანის მათთან დგომას.
– თქვენ ამბობთ, რომ ოპოზიციას ზურგს არ უმაგრებს ამომრჩეველი.
– არ უმაგრებს.
– ოპოზიცია არ გაძლიერდა ვანო მერაბიშვილის ოპოზიციაში დაბრუნებით?
– არა მგონია, რომ მერაბიშვილის გამოჩენით ოპოზიცია გაძლიერდა. ჩვენს მოსახლეობასა და ამომრჩეველზე ძალიან მაღალი შეხედულების ვარ. მას ახსოვს ნაცმოძრაობის 9-წლიანი ბოროტება. მათი ყველა ლიდერი ნაცბოროტების შემოქმედი იყო. ქვედა რგოლები კი მათ დავალებებს უშუალოდ ასრულებდნენ.
ბოროტებაში მოწინავე იყო ვანო მერაბიშვილი, რომელიც ჩვენს საზოგადოებას ძალიან კარგად ახსოვს. ვისაც კარგად არ ახსოვს, რასაც ნაცრეჟიმი ჩადიოდა 8 წლის წინ, ახალგაზრდა თაობაა, რომელიც მათ გვერდით შეგნებულად არ დგას. ჩვენი ბრალი არის ის, რომ საზოგადოებამ ბოლომდე ვერ ნახა მათი სახე.
– ყველაზე გამწარებული იბრძვიან ისინი, ვინც 2012 წელს “ოცნებასთან” იყო კოალიციაში, მაგრამ მერე “ოცნებამ” გაუშვა. მათგან ზოგმა 1%-ც ვერ მიიღო და თამაშგარე მდგომარეობაში აღმოჩნდა. სწორედ მათი შვილები არიან ჩართული თქვენ წინააღმდეგ აქციებში. რას იტყვით?
– თქვენს კითხვაში არის პასუხიც. პოლიტიკა ისეთი რამ არის, დღეს რომ ნაბიჯს გადადგამ, წლების გამოცდას უნდა გაუძლოს. საზოგადოება ზოგჯერ ჩვენ ამისთვისაც გვსაყვედურობს, ისეთი ადამიანები დაიყენეთ გვერდით, რომლებიც ღირსი არ იყვნენო.
– მახსოვს, 2012 წელს ბიძინა ივანიშვილს საყვედურობდნენ, რესპუბლიკელები გვერდით რატომ დაიყენეთო.
– ამას ვამბობ. მადლობა უფალს, ამ ქვეყანაში იყვნენ და დღესაც მრავლად არიან ღირსეული ადამიანები, რომლებიც, სამწუხაროდ, სათანადოდ დაფასებული და გამოყენებული არ არიან. ამ ხალხს უნდა მოძებნა.
– მარგველაშვილიც ვერ აძლიერებს ოპოზიციას? ეს ის პიროვნებაა, რომელიც ივანიშვილმა გააპრეზიდენტა, ამომრჩეველს უთხრა, თუ ჩემს კანდიდატს არ აირჩევთ, პოლიტიკიდან წავალო და აირჩიეს. დღეს კი ოპოზიციასთანაა.
– რომ არა “ქართული ოცნებისა” და პირადად ბიძინა ივანიშვილის მხარდაჭერა, გიორგი მარგველაშვილი, მიუხედავად მისდამი ჩემი ადამიანური დამოკიდებულებისა (ორ ათეულ წელზე მეტია ვიცნობ), საქართველოს პრეზიდენტი ვერ გახდებოდა. 2012 წელს ბიძინა ივანიშვილის ფაქტორი იყო და მოსახლეობაც მხარს უჭერდა.
– ახლა?
– ახლაც არის ბიძინა ივანიშვილის ფაქტორი გადამწყვეტი და ძალიან მნიშვნელოვანი. მისი როლის დაკნინება თუ თანაგუნდელებისგან მოდის, უმადურობა იქნება, თუ მოწინააღმდეგისაგან მოდის, ელემენტარულად, მისი იმიჯის შელახვისკენ გადადგმული ნაბიჯი.
– ხელისუფლება და ოპოზიცია არაფორმალურ გარემოში ხვდებიან ერთმანეთს. როგორ ფიქრობთ, შეთანხმდებიან?
– ვფიქრობ, ვერ შეთანხმდებიან და ისევ 77/73-ზე სისტემა დარჩება.