აკაკი ბობოხიძე – „თაკო ჩარკვიანი არ უნდა იყოს საბურთალოს კანდიდატი“

აკაკი ბობოხიძე - „თაკო ჩარკვიანი არ უნდა იყოს საბურთალოს კანდიდატი“იაგო ნაცვლიშვილი, ახალი თაობა

ნაციონალურმა მოძრაობამ ისნის მაჟორიტარობის კანდიდატად ხატია დეკანოიძე დაასახელა, რომელიც ოპოზიციის საერთო კანდიდატის გიორგი ვაშაძის კონკურენტი იქნება. მთავარი ოპოზიციური ძალის ამ გადაწყვეტილებამ გააჩინა განცდა, რომ ნაცმოძრაობა შეთანხმებას არღვევს. თავად პარტია კი შეთანხმების დარღვევაში გიორგი ვაშაძეს ადანაშაულებს და ამბობს, რომ ამის გამო მათი ამომრჩეველი მხარს არ დაუჭერს ვაშაძეს. იმისთვის, რომ ოლქში ოპოზიციის კანდიდატმა გაიმარჯვოს, ასახელებენ ხატია დეკანოიძის კანდიდატურას.

როგორ აფასებენ ნაციონალური მოძრაობის გადაწყვეტილებას პარტნიორ პარტია „ევროპულ საქართველოში“ და მიიჩნევენ თუ არა, რომ სახეზეა ოპოზიციური შეთანხმების დარღვევა? – ამ და სხვა საკითხებზე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში „ევროპული საქართველოს“ ერთ-ერთი ლიდერი აკაკი ბობოხიძე საუბრობს.

_ ნაციონალურმა მოძრაობამ ისანში მაჟორიტარობის კანდიდატად ხატია დეკანოიძე დაასახელა და ოპოზიციის საერთო კანდიდატს გიორგი ვაშაძეს დაუპირისპირდება. გვაქვს თუ არა სახეზე ოპოზიციური შეთანხმების დარღვევა?

_ ნაციონალურ მოძრაობა თუ თვლიდა, რომ გიორგი ვაშაძეს კენჭი უნდა ეყარა ნომერ „5“-ით, მაშინ მათ თავის დროზე უნდა ეთქვათ, რომ თბილისში უნდოდათ სამი ოლქი და არა ორი. როდესაც თქვეს, რომ ჩვენ გვინდა ნომერ „5“-ით ორი ოლქი, მათ ამით პრაქტიკულად თავისუფლების მოქმედება მისცეს გიორგი ვაშაძეს. აქედან გამომდინარე, არგუმენტი, რომ გიორგი ვაშაძემ დატოვა კოალიცია და ამიტომ ვუყენებთ კანდიდატსო, ეს ჩემი აზრით გამართლებული არ არის. თუ მათ უნდოდათ, რომ გიორგი ვაშაძეს მაინცდამაინც ნომერ „5“-ით ეყარა კენჭი, მაშინ მათ ისანი მესამე ოლქად უნდა მოეთხოვათ ნაციონალური მოძრაობისთვის, ანუ ნომერ „5“-თვის და ასეთ შემთხვევაში ისანში შეთანხმებული კანდიდატი იქნებოდა „5 ნომრის“ კანდიდატი. ან თუ უარს იტყოდა „5 ნომერზე“, მათ უფლება ექნებოდათ, რომ ისეთი კანდიდატი დაესახელებინათ, რომელიც „5 ნომრით“ იყრიდა კენჭს. ამიტომ მიმაჩნია, რომ ეს არ არის სწორი და კარგი საქციელი, მაგრამ არ ვთვლი, რომ ამით ქვეყანა იქცევა.

ოპოზიცია არის მრავალგვაროვანი და მრავალფეროვანი, ამიტომ ბუნებრივია, რომ რაღაც შეთანხმებების მიღწევა ჭირს, მაგრამ მთავარი ის კი არ არის, რომ ჭირს თუ არა, არამედ მთავარი ის არის, რომ საბოლოო შეთანხმება მაინც მოხერხდება.

_ რა გაძლევთ იმის თქმის საფუძველს, რომ საბოლოოდ შეთანხმება მაინც მოხდება იმ ფონზე, რაც ბოლო პერიოდში გვესმის? თუნდაც ის, რომ იგივე ნაციონალურმა მოძრაობამ „ევროპული საქართველოსგან“ განსხვავებით ირაკლი ოქრუაშვილს კონკურენტი არ დაუყენა საბურთალოზე, მაგრამ არც მხარი დაუჭირა.

_ ეს კითხვა გასაგებია, მაგრამ როდესაც პარლამენტში აღმოვჩნდებით ყველა ის პოლიტიკური ძალა, რომლებიც შევალთ პარლამენტში, ამის შემდეგ სხვა გზა არ დაგვრჩება გარდა ურთიერთთანამშრომლობისა თუ გვინდა ბიძინა ივანიშვილის ხელისუფლების გაშვება. ამისთვის კი ახალი კოალიციის და ახალი მთავრობის შექმნაა აუცილებელი. წინააღმდეგ შემთხვევაში დარჩება ძველი. მიუხედავად იმისა, გაკეთდება თუ არა ივანიშვილთან კოალიცია. ახალი კოალიცია და ახალი მთავრობა უნდა გაკეთდეს ძველის გასაშვებად. ამისთვის კი სხვა გზა არ გვაქვს.

ამიტომ მე ნაცმოძრაობასაც მოვუწოდებდი, რომ დაფიქრდნენ. მიუხედავად იმისა, რომ ყველაზე მსხვილ პარტიობაზე აქვთ პრეტენზია. ყველაზე მსხვილი არ ნიშნავს ბიძინა ივანიშვილის დამარცხებას ერთი ერთზე. მათ სჭირდებათ სხვა პარტიების თანადგომა, რაც მხოლოდ და მხოლოდ ურთიერთანამშრომლობით მიიღწევა.

_ ოპოზიციასთან მიმართებითაც ხომ არ მართლდება ის თეზისი, რასაც „ქართულ ოცნებას“ საყვედურობდით ხოლმე, რომ ხელების გადაგრეხვაზეა ორიენტირებული?

_ „ქართული ოცნების“ ხელების გადაგრეხვის პოლიტიკას ამ წუთში ვერ ვხედავ, რომ სადმე ჩანს. დღეს „ქართული ოცნების“ მოგება ან წაგება მასზე არ არის დამოკიდებული. „ქართული ოცნება“ მოიგებს თუ წააგებს, ეს მთლიანად ოპოზიციაზეა დამოკიდებული. თუ გონივრულად მოვიქცევით, „ქართული ოცნების“ დამარცხება გარდაუვალია. აქედან გამომდინარე სხვა გზა არ გვაქვს გარდა იმისა, რომ უნდა ვითანამშრომლოთ ერთმანეთთან. იმიტომ ვერცერთი ცალკე აღებული ძალა ვერ შეძლებს, რომ დააკომპლექტოს მთავრობა. ამას ვერ გააკეთებს მათ შორის ვერც „ქართული ოცნება“ და ვერც ნაციონალური მოძრაობა. ამიტომ მოგვიწევს ოპოზიციურ პარტიებს ერთმანეთთან თანამშრომლობა.

საბოლოო ჯამში მაინც შევთანხმდებით, თუმცა რთული პროცესია ეს. ამომრჩევლის ნაწილს უკვირს და გული წყდება,  ვერ ახერხებთ შეთანხმებასო. მრავალპარტიულობა ეგ არის. არ არის იოლი პროცესი შეთანხმებების მიღწევა. ასე ადვილად რომ ვთანხმდებოდეთ ყველაფერზე, მაშინ ერთი პარტია ვიქნებოდით. ბევრი და განსხვავებული პარტიები იმიტომ ვართ, რომ ბევრ საკითხთან მიმართებით განსხვავებული შეხედულებები გვაქვს. მაგრამ, ნებისმიერ პარტიას მოვუწოდებ, რომ პატივის სცეს შეთანხმებას და მოვუწოდებ, დაიცვას ყველა შეთანხმება.

მათ შორის ამას მოვუწოდებ გიორგი ვაშაძესაც. თუ მას უნდა, რომ შეთანხმებები ბოლომდე იყოს დაცული, მაშინ მისი ბლოკიდან თაკო ჩარკვიანი არ უნდა იყოს დასახელებული საბურთალოს კანდიდატად.

_ ანუ, პირველი ნაბიჯი შეთანხმების დარღვევის თვალსაზრისით გიორგი ვაშაძის ბლოკის მხრიდან გადაიდგა?

_ მოდით, ასე ვთქვათ, გიორგი ვაშაძის მხრიდან დასახელებული თაკო ჩარკვიანის კანდიდატურა საბურთალოზე არ არის სწორი ნაბიჯი, მაგრამ ამაზე საყვედური უნდა გამოთქვას იმან, ვისაც კანდიდატურა დაუყენა გიორგი ვაშაძემ. ნაციონალური მოძრაობა საბურთალოზე არ არის კანდიდატურის დამყენებელი პარტია. იმ მოტივით, რომ საბურთალოზე გიორგი ვაშაძემ ბოლომდე არ დაიცვა შეთანხმება, თურმე ამიტომ ისანში მასთან არ დავიცავთ შეთანხმებას, ეს შეიძლება უთხრას ირაკლი ოქრუაშვილმა გიორგი ვაშაძეს, მაგრამ არა რომელიმე სხვა პარტიამ.

_ თქვენც ახსენეთ ამომრჩეველი და ასეთი საკითხებით ხომ არ ხდება ამომრჩევლის დაბნევა?

_ კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ მოვახერხეთ და საერთო ინტერესებიდან გამომდინარე ლეიბორისტული პარტიის ოფისში შევქმენით ფორმატი და ერთმანეთის მიმართ აბსოლუტურად მიუღებლობის მქონე პარტიები ვიჯექით ერთად. ზუსტად ასე მოვახერხებთ, როდესაც ერთი დიდი მნიშვნელობის მქონე მიზანი გვექნება, რომ დავამარცხოთ ბიძინა ივანიშვილის ხელისუფლება. ეს არ არის იოლი საქმე, მაგრამ ეს მოხერხდება.

ამომრჩეველში დასაბნევი რა არის, ეს მე არ მესმის. 1-2 კვირაში სრული სურათი გვექნება. ყველა რაიონში იქნება ყველა ის კანდიდატი დასახელებული, ვინც აპირებს არჩევნებში მონაწილეობას და ამომრჩეველმა მხარი უნდა დაუჭიროს იმას, ვისი გამარჯვებაც უნდა. ამის შემდეგ პროცესები პარლამენტში გადაინაცვლებს და პარლამენტში ყველას ვარწმუნებ, რომ მოვახერხებთ იმას, რომ საერთო ინტერესებიდან გამომდინარე ვიმოქმედოთ.

_ ძალიან მარტივად ხატავთ სურათს, მაგრამ ამ ქაოტური სიტუაციის შემდეგ ეს მოხერხდება?

_ მარტივად არ ვხატავ. პირიქით ვამბობ, რომ ეს არ არის მარტივი საქმე. მარტივი არ იყო არც წინა პროცესები, მაგრამ შევძელით და მომავალშიც შევძლებთ. ვინც ამას ითხოვს, რომ თურმე ყველაფერზე წინასწარ უნდა შევთანხმდეთ, სწორედ ის ფიქრობს, რომ ძალიან მარტივად შეიძლება ამ ყველაფრის მიღწევა.

_ მე იმას ვგულისხმობ სიმარტივეში, რომ მოხვალთ ოპოზიცია უმრავლესობაში? მოახერხებთ ამ სიტუაციიდან გამომდინარე ამას?

_ თუ ბიძინა ივანიშვილი წააგებს, უმრავლესობაში იქნება ოპოზიცია. ოღონდ იმისთვის, რომ ოპოზიცია უმრავლესობად გაფორმდეს, საერთო ენის მოძებნა უნდა შევძლოთ. მოვძებნით ამ საერთო ენას-მეთქი, ვამბობ ამას.

_ გადამდგარი ამერიკელი გენერალი ბენ ჰოჯესი საქართველოში ბელარუსის სცენარზე საუბრობს თავის სტატიაში და ასევე ამბობს, რომ საქართველო ნატოსკენ სწორი მიმართულებით არ მიდის. როგორია თქვენი პოლიტიკური შეფასება ამ სტატიაზე?

_ იმაზე, რომ საქართველოს დღევანდელი ხელისუფლება ნატოსკენ სავალ გზაზე სწორი მიმართულებით არ მიდის, არა მარტო ჰოჯესი და არა მარტო ჩვენი პარტნიორები საუბრობენ. ამაზე უფრო ადრე ლაპარაკობდა ქართული ოპოზიციური პარტიები. სასიამოვნოა, რომ ეს ყველაფერი დაინახეს ჩვენმა პარტნიორებმაც.

მაგრამ, რაც შეეხება ბელარუსის სცენარს, მე ამას საქართველოში გამოვრიცხავ. იმიტომ, რომ ბელარუსის სცენარის რესურსი არ ეყოფა ბიძინა ივანიშვილს. ლუკაშენკოსგან განსხვავებით, ბიძინა ივანიშვილის კაპიტალი და მისი ოჯახის პირადი ინტერესები დასავლეთში უფროა, განსხვავებით ლუკაშენკოსგან. ამიტომ, რაზეც წავა ლუკაშენკო, იმაზე ბიძინა ივანიშვილი ვერ წავა. საქართველოში არცერთ ხელისუფლებას არ გამოსვლია იმაზე წასვლა, რაზეც ლუკაშენკო წავიდა. ლუკაშენკოსაც ბოლომდე გამოუვა თუ არა, ეს არავინ იცის. პროცესები წინ არის და ვნახოთ.

_ იმაზე მიანიშნებთ, რომ სხვადასხვა რეალობაა ბელარუსსა და საქართველოში?

_ რა თქმა უნდა. ბიძინა ივანიშვილის მთელი კაპიტალი დასავლეთშია, განსხვავებით ლუკაშენკოსგან. ივანიშვილი დასავლეთს ანგარიშს უწევს ერთი რამის გამო – მას ეშინია სანქციების, რომლებიც მისი და მისი ოჯახის მიმართ შეიძლება განხორციელდეს.