გია ხუხაშვილი – „ჩემთან მოდით და როგორ ხაჭაპურს ვაცხობ, გაჩვენებთ”

გია ხუხაშვილი - „ჩემთან მოდით და როგორ ხაჭაპურს ვაცხობ, გაჩვენებთ”იაგო ნაცვლიშვილი, ახალი თაობა

„ლელოს“ ლიდერმა მამუკა ხაზარაძემ ინფრასტრუქტურის მინისტრის  მაია ცქიტიშვილის მისამართით გამოთქმული კრიტიკისას განცხადა, რომ შესაძლოა კარგად აცხობს ხაჭაპურს, მაგრამ ინფრასტრუქტურის სამინისტროს ცუდად უძღვება. მისი ეს განცხადება საზოგადოების ერთი ნაწილის მხრიდან სექსისტურად იყო აღქმული.

დაუშვა თუ არა ხაზარაძემ პოლიტიკური შეცდომა და „ოცნების“ მხრიდან ადგილი აქვს თუ არა შერჩევით სოლიდარობას? მაშინ, როდესაც საკონსტიტუციო ცვლილების შემდეგ სავარაუდოდ ბლოკები აიკრძალება და ამ ფონზე იქმნება ახალი პარტიები რით აიხსნება ეს? როგორ უყურებს ანა დოლიძის მომავალ პოლიტიკურ ძალას? და შესაძლებელია თუ არა მომავალ პარლამენტში „ოცნებისა“ და „ნაცმოძრაობის“ გარეშე სამთავრობო კოალიციის შექმნა? – ამ საკითხებზე „ახალ თაობასთან“ ინტერვიუში პოლიტოლოგი გია ხუხაშვილი საუბრობს.

_ დაუშვა თუ არა მამუკა ხაზარაძემ პოლიტიკური შეცდომა იმ განცხადებით, რაც მან მაია ცქიტიშვილის შესახებ გააკეთა?

_ ეს არის ჩვეულებრივი ესთეტიკის საკითხი, ვიღაცას მოეწონა, ვიღაცას არ მოეწონა. დანარჩენი სწორად არ მიმაჩნია, როდესაც სექსიზმზე და ბულინგზე საუბრობენ. ამ შემთხვევაში ბულინგს ადგილი ჰქონდა ხაზარაძის მიმართ. იმიტომ, რომ არაფრისგან იყო შექმნილი პრობლემა, რომელიც იყო გაზვიადებული. სინამდვილეში, ვინც ხაჭაპურს ცალსახად ქალთან აკავშირებს, ზუსტად ის არის სექსისტი. ის არის სექსიზმის კომპლექსით დაავადებული. ხაჭაპურს კაცებიც აცხობენ და მე რამდენადაც ვიცი ბათუმში ძირითადად ხაჭაპურის მცხობელები კაცები არიან. ხაჭაპურის ხსენებაზე სექსიზმი რა შუაშია, ეს ჩემთვის ცოტა არ იყოს გაუგებარია.

_ ქალის კონტექსტში იყო ნათქვამი და ეს იყო აღმაშფოთებელი.

_ ქალის კონტექსტში რატომ იყო ნათქვამი?

_ იმიტომ, რომ მაია ცქიტიშვილი ქალია და მასზე იყო ნათქვამი.

_ კაცი რომ ყოფილიყო და კაცზე რომ ეთქვა, არ შეიძლებოდა? ანუ, ეს აბსოლუტურად გამოგონილი თემაა. თუ საქმიანად მივუდგებით, უნდა დავინახოთ ის, რომ ყველამ უნდა აკეთოს თავისი საქმე. ამის თქმა უნდოდა მამუკა ხაზარაძეს და არა უმეტეს ამისა. მე სხვა კითხვა მაქვს, ხაჭაპური რატომ ასოცირდება ქალთან, ეს ვერ გავიგე. ანუ, ცალსახად თვლიან, რომ ხაჭაპური ქალმა უნდა აცხოს?! ვინც ასე თვლის, ზუსტად ის არის სექსისტი.

ჩემთან მობრძანდით და როგორ ვაცხობ ხაჭაპურს, გაჩვენებთ.

_ სიამოვნებით გავსინჯავდი თქვენ მიერ გამოცხობილი ხაჭაპურს.

_ მობრძანდით. მაგრამ, თვითონ გამოთქმა, რბილად რომ ვთქვათ, არ იყო ლამაზი და ამან მეც მომჭრა ყური. არა იმის გამო, რომ სექსისტურია. არამედ იმიტომ, რომ აზრის კონტექსტი არასწორად იყო ხაზგასმული და მეტი არაფერი. ეს იყო, მაგრამ არ არის იმ მასშტაბის, რომ ამაზე ამხელა ამბავი იყოს ატეხილი.

_ შერჩევითი სოლიდარობა ხომ არ დაინახეთ ”ქართული ოცნების” მხრიდან. პრეზიდენტიც გამოეხმაურა ამ ფაქტს, მაშინ როდესაც ამხელა მნიშვნელობის თავდასხმა იყო ბესელიაზე და მაშინ არ გვინახავს მათი უმეტესობის პროტესტი.

_ რა თქმა უნდა. მამუკა ხაზარაძე დღეს არის ხელისუფლებისთვის პრობლემა. იმიტომ, რომ ხელისუფლების პრობლემა რეალურად არ არის ნაციონალური მოძრაობა. ხელისუფლების პრობლემა და სტრატეგიაა ალტერნატიული პოლიტიკური ცენტრების არდაშვება პოლიტიკურ ბაზარზე.

ნაციონალურ მოძრაობასთან ორპოლუსიანი სქემა მას კარგად აქვს აპრობირებული და ცდილობს, რომ იგივე სიტუაცია შეინარჩუნოს. შესაბამისად მამუკა ხაზარაძის ბეწვის გაზვიადება და ამაზე დიდი ყაყანის ატეხვა ეს მისი პოლიტტექნოლოგიის ნაწილია. მით უმეტეს თუ საზოგადოების ნაწილი, რომელიც ხელისუფლებას აკრიტიკებს, ამ შემთხვევაში მათ პოზიციაზე დგას, ეს ხომ საერთოდ საჩუქარია „ოცნებისთვის“. ეს ისტორია ვიხილეთ.

_ ხაზარაძის დისკრედიტაციის მცდელობა დაინახეთ?

_ არა, დისკრედიტაცია არ დამინახავს. საერთოდ პოლიტიკური კორექტულობის თემა საქართველოში მოუკრეფავში გადადის. ადამიანებს არ ჰყოფნით კომპეტენცია, რომ რეალური დიაგნოზი დასვან. ვიღაცა დაიყვირებს, რომ ეს სექსიზმია და შინაარსში არავინ იყურება და ყველა იძახის, რომ ეს არის სექსიზმი.

ეს პოლიტკორექტულობის თემა საქართველოში ძალიან ზედაპირული, მყვირალა და კამპანიური ხასიათის გახდა. ეს არის ადვილად მანიპულირებადი თემა და ამიტომ ამას ხშირად ვხვდებით ჩვენს სინამდვილეში.

_ „ოცნებას“ ახალი პოლიტიკური ცენტრების შექმნა არ უნდა. აიკრძალება ბლოკები. ამ ფონზე ჩნდება ახალ-ახალი პარტიები. რა შანსები ექნებათ მათ ამ ვითარებაში?

_ ბლოკების აკრძალვის გადაწყვეტილებას ვეთანხმები და მიმაჩნია, რომ ეს სწორი გადაწყვეტილებაა. თუ ხელისუფლება ასრულებს თავის ვალდებულებებს და ჩვენ 2020 წელს გვექნება პროპორციული არჩევნები ბარიერის გარეშე, ამ შემთხვევაში ვეთანხმები, რომ ყველა პარტიამ თვითონ უნდა მოსინჯოს თავისი ძალები. ბარიერი არის 15.000 ხმა, თუ პარტიას იმის შანსი არ აქვს, რომ 15.000 ხმა მიიღოს დამოუკიდებლად, ყოველგვარი ბლოკის გარეშე, მაშინ მან თავი გაგვანებოს და არაფერი არ ესაქმება პოლიტიკაში. სჯობს, რომ ბლოკი შეიქმნას პოსტ-საარჩევნო პერიოდში.

_ ხელისუფლება აქ ხომ არ ეცდება, რომ მოსყიდვით თუ სხვადასხვაგვარი მანიპულაციებით პატარ-პატარა პარტიებისგან კოალიცია შეაკოწიწოს?

_ მე არა მგონია, ეს რომ ადვილი გასაკეთებელი იყოს ხელისუფლებისთვის. იმიტომ, რომ თუ პარტია შედეგს მიიღებს და პარლამენტში მოხვდება, რა თქმა უნდა, მას შეეძლება, ხელისუფლებასთან მოლაპარაკებები აწარმოოს, მაგრამ არა სუსტის პოზიციიდან, არამედ ძლიერის პოზიციიდან. თქვენ წარმოიდგინეთ, რომ პარლამენტში შეძლოთ 2-3 კაცის გაყვანა და ხელისუფლებას წყალივით სჭირდება დაჯგუფება და ამ დროს თქვენ შეგიძლიათ თქვენი პირობები წაუყენოთ. შესაბამისად, ხელისუფლების პოზიცია მის ლიდერობას არ ამყარებს, პირიქით, ასუსტებს.

კი, შეიძლება ხელისუფლება რაღაცებს აკეთებს, მაგრამ მე არ მგონია, რომ ამ ყველაფერმა ხელისუფლების სასარგებლოდ იმუშაოს. პრაქტიკულად ეს არის უნაშთო არჩევნები, მაშინ როდესაც ხელისუფლების სარგებელი ყოველთვის ნაშთი იყო. უნაშთო არჩევნებში საკითხავია ისიც, მოხვდება თუ არა პირველ ადგილზე გასული ხელისუფლება სამთავრობო კოალიციაში. იმიტომ, რომ ჯერჯერობით პრაქტიკულად არ არსებობს პარტიები, რომლებიც მზად არიან ხელისუფლებასთან კოალიციაში შესვლაზე.

ის, რომ ხელისუფლება შექმნის სატელიტებს, რომლებიც შევლენ პარლამენტში და მერე რაღაცას დაალაგებს, ესეც საკმაოდ რთული ამოცანაა.

როგორც კი პარტია გაიყიდება, მისი ფასი ფაქტობრივად მეორე დღესვე ნულდება. ეს საქართველოა და ყველამ ვიცით. ვინც არ უნდა ნიღბოს ხელისუფლებამ და შექმნას სატელიტი პარტია, ვერავინ ვერ ითამაშებს ისე, რომ საზოგადოებისთვის არ გახდეს ეს ცნობილი. შესაბამისად, ასეთი პარტია მეორე დღესვე ფასს კარგავს.

ასე რომ, ხელისუფლებას არ აქვს ისეთი მარტივი ამოცანა, როგორიც ზოგიერთს შეიძლება ეგონოს. პირიქით, ბლოკების შემთხვევაში ხელისუფლებისთვის ასეთი მანიპულაციები ბევრად უფრო ადვილი იქნება. მრავალპარტიულ მოცემულობაში მისთვის ნავიგაცია არ იქნება კომფორტული.

_ სავარაუდოდ, ანა დოლიძეც შექმნის პოლიტიკურ ძალას. უკვე გაჩნდა რაღაც ინფორმაციები მის დაფინანსებასთან დაკავშირებით. როგორ უყურებთ ამ საკითხს?

_ არ ვიცი. ყველას წარმატებას ვუსურვებ. ნებისმიერი ალტერნატიული მოძრაობა ძალიან საინტერესოა. კვლევებიც აჩვენებს, რომ მოსახლეობის თითქმის 2/3 არჩევანის გარეშეა დარჩენილი. არსებულ პოლიტიკურ ელიტაში არავინ არ მოსწონს. შესაბამისად მოთხოვნილება სუფთა ფურცლიდან პოლიტიკურ ცენტრებზე ძალიან მაღალია. შესაბამისად, ყველას წარმატებას ვუსურვებ, ვინც ამ ბაზარზე გაჩნდება.

სხვა საკითხია, რამდენად დამოუკიდებლები იქნებიან ისინი, მათი ფინანსური უზრუნველყოფის საკითხები და ა. შ. ეს კითხვები დაისმება. მე ანა დოლიძეს ნამდვილად პატივს ვცემ და მოხარული ვიქნები, თუ ყველა კითხვაზე გასცემს ამომწურავ პასუხს. მას ბევრი რამე აქვს გაკეთებული ამ საზოგადოებაში და იმედია, რომ მომავალშიც ასე გააგრძელებს.

_ ფლობთ რაიმე ინფორმაციას მის დამფინანსებლებთან დაკავშირებით?

_ მე ინფორმაციებს არ ვაგროვებ, მე არ ვარ ინფორმაციების შემკრები. მე ინფორმაციები არ მაქვს, მაგრამ კითხვები იქნება მასთანაც და სხვასთანაც. მათ უნდა ჰქონდეთ ამ კითხვებზე პასუხები. სხვანაირად პოლიტიკური მხარდაჭერის მოპოვება კი შეიძლება, მაგრამ მრავალი წლის განმავლობაში ამის მოპოვება ძნელია, ხოლო დაკარგვა ადვილია.

_ იმის შანსს თუ ხედავთ, რომ პარტიებმა ”ქართული ოცნებისა” და ნაციონალური მოძრაობის გარეშე შექმნან სამთავრობო კოალიცია?

_ სამწუხაროდ, პოლიტიკური პროცესი ისე ვითარდება, რომ მმართველი კოალიცია ვერ შეიქმნება თუ მასში არ იქნება ”ქართული ოცნება”, ან ნაციონალური მოძრაობა. ამ ორივეს გარეშე სამთავრობო კოალიციის შექმნა სამწუხაროდ ამ პოლიტიკურ მოცემულობაში პრაქტიკულად გამორიცხულია.

თეორიულად შანსები არსებობს და ასე განვითარებას მივესალმებოდი, მაგრამ ეს პრაქტიკულად შეუძლებელი იქნებოდა. ჩვენ რაც არ უნდა ვილაპარაკოთ, ალტერნატიულ ცენტრებზე, ეს ორი პარტია ჯერჯერობით მაინც დომინანტია პოლიტიკურ პროცესში და მათ გარეშე საკონტროლო პაკეტის ფორმირება შეუძლებელი იქნება.