საქართველოს მოქალაქეები- გრიგოლ აბრალავა, გიორგი კიკნაძე და გრიშა მარღანია ჯერჯერობით ისევ ოსლოს წინასწარი დაკავების საკანში იმყოფებიან. “ახალი თაობა” ესაუბრა გრიგოლ აბრალავას მამას, ყოფილ დეპუტატ ანზორ აბრალავას.
ანზორ აბრალავა:
– ნორვეგიის სამართალდამცავი ორგანოები სწავლობენ ამ საკითხს. ძალიან მიკვირს, რომ ჩემ ვაჟს, გიგას, ქურდობას, თანაც, ტექნიკის ქურდობას ედავებიან. რომ ეთქვათ, ჩხუბში მიიღო მონაწილეობაო, დავიჯერებდი. გიგას შეუძლია გამოექომაგოს უცხო ადამიანსაც კი, თუ მას ჩაგრავენ. ქურდული მიდრეკილებები კი არასდროს ჰქონია.
შესაძლებელია, აქ გაუგებრობა იყოს. ევროპაში უამრავი ადამიანია ჩასული სხვა ქვეყნებიდა, მათ შორის, საქართველოდან. ვიზალიბერალიზაციამ ევროპაში ბევრი ხალხი ჩაიყვანა. გასაკვირია ამ ინციდენტისაგან ვაი-უშველებელის შექმნა, მისი მიბმა ვანო ზარდიაშვილთან, რომლის ცოლისძმაა გიგა, მაგრამ ეს რა შუაშია?
– ვანო ზარდიაშვილი ბოლოდროინდელი პოლიტიკური პროცესების ერთ-ერთ- ფიგურანტია. გიორგი კიკნაძეც მისი ახლობელია. გარდა ამისა, არსებობს მოსაზრება, რომ “ოცნების” მამამთავარი ეკა ბესელიასთვის დარტყმის მიყენების შემდეგ ბესელიას მოწინააღმდეგე ზარდიაშვილსაც ძირავს.
– ნათესაობა და ახლობლობა დანაშაული არ არის. რაც შეეხება ზარდიაშვილის ჩაძირვის მცდელობას, ეს ფანტაზიების სფეროდანაა. ჩვენს ოჯახს ბრძოლები ადრეც გადაუტანია. პირადად მე მტკიცე ნერვები და ნებისყოფა მაქვს. არც ვინმესთან შეჯახებას ვცდილობ. დისკრედიტაციით ვერ დამაშინებენ.
არსებობს საკითხები, რომლებშიც კაცი პრინციპული უნდა იყო, თუმცა, თანხმობისაკენაც უნდა ისწრაფვოდე. იმ პარლამენტში, რომელმაც თავის დროზე ეროვნული თანხმობის დეკლარაცია მიიღო, დეპუტატი ვიყავი. მოკრძალებით შემიძლია ვთქვა, რომ ის დოქტრინა დიდწილად ჩემი შემუშავებულია. ამაზე ვმუშაობდი პარლამენტში მოხვედრამდე. ტალახის სროლა უნდა ავიტანოთ. ჩვენ კი არა, ილიას და აკაკის ებრძოდნენ. ილია გამოასალმეს სიცოცხლეს. სხვა დროს აკაკისაც ესროლეს, მაგრამ ააცილეს.
– ვანო ზარდიაშვილთან ამ ამბის დაკავშირება გასაკვირი არ უნდა იყოს ქვეყანაში შექმნილი მდგომარეობიდან გამომდინარე.
– გასაკვირი არ უნდა იყოს, იმიტომ, რომ ქვეყანაში ერთმა პატარა ჯგუფმა, რომელიც სიძულვილს აღვივებს, დაამყარა დიქტატურა.
– რომელ ჯგუფზე საუბრობთ?
– ტელეკომპანია რუსთავი-2-სა და რამდენიმე არასამთავრობო ორგანიზაციაზე. ამ ხალხმა სიხარულის ყიჟინა ატეხა, ზარდიაშვილის ახლობლები ნორვეგიაში დააკავესო. წესიერი და ზნეობრივი ხალხი ნაცმოძრაობაშიც არის. ამ ადამიანებმა დამირეკეს და მომხდარის გამო წუხილი გამოთქვეს.
– თქვენ, ალბათ, მომხდარის გამო თქვენი მოსაზრებები გაქვთ.
– რამდენიმე ვერსიას განვიხილავ. იქ ბევრი ქართველია ჩასული. მათ შორის, არიან ამორალური პირები და კრიმინალური სამყაროს წარმომადგენლები. შეიძლება, ვიღაცას დასჭირდა ცილისწამება.
სამწუხაროა, რომ ქვეყანაში საშინელი ატმოსფეროა შექმნილი. სიძულვილს და ზეწოლას შეეწირა ზუგდიდის მე-6 სკოლის დირექტორი. ის, რაც ჩემი ოჯახის მიმართ ხდება, ესეც სიძულვილის შედეგია. მე, როგორც პოლიტიკოსი, გამობრძმედილი ვარ, მაგრამ ხომ შეიძლება დედას მიაყენონ ზიანი? ტელევიზიას რატომ უნდა უხაროდეს ვინმეს დაკავება?
– ეს პოლიტიკას უკავშირდება?
– ვანო ზარდიაშვილს ათას ჭორს უგონებენ. პრაქტიკულად, ეჩხუბებიან, რომ ის სუნთქავს, აქვს სახლი, ჰყავს ოჯახი, სახლი. ხან ბინას უმოწმებენ, ხან – სხვა ქონებას. ის კი არ იციან, რომ ვანო ზარდიაშვილს 11 წელიწადია, დედა არ უნახავს.
– უცხოეთშია წასული?
– დედა, ძმა, რძალი, დეიდა და მისი შვილები 11 წლის წინ ამერიკაში გაემგზავრნენ ლუკმაპურის საშოვნელად, ისევე, როგორც საქართველოს სხვა მოქალაქეები.
ჩვენ ვართ დიქტატურის მოწმე, სადაც ერთ ტელევიზიას უფლება აქვს, ვინც უნდა, გასვაროს. მსხვერპლი კი თავს იმართლებს. ჩემს შვილზე აღტაცებული ყვიროდნენ, მაღაზიიდან აგრეგატი წაიღოო.
იმედი მაქვს, კომპეტენტური ორგანოები ყველაფერს გაარკვევენ. თუ ვინმე რამეშია გარეული, პასუხსაც აგებს. ის ვერ გამიგია, როდის გავთავისუფლდებით იმ ტელედიქტატურისაგან, რომელიც ხალხს სიტყვით ანადგურებს.
მარიამ მჭედლიშვილი, ახალი თაობა